بررسی کیفیّت زندگی در زنان اقدام کننده به خودسوزی در مقایسه با گروه گواه

خودسوزی از مرگ‌بار ترین و غم انگیز ترین انواع خودکشی محسوب می شود. این روش خودکشی بیشتر در کشور‌های شرقی از جمله برخی از مناطق ایران رایج است. این روش در میان زنان ایرانی به شکل نگران کننده‌ای مشاهده می شود. کیفیّت زندگی از جمله مقوله‌های بااهمیت در حیطه خودسوزی زنان ایرانی است، لذا هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی کیفیّت زندگی زنانی بود که خودسوزی را به عنوان روش خودکشی انتخاب می‌کنند. برای این منظور تعداد 55 زن (31 نفر در گروه آزمایش و 24 نفر در گروه کنترل) برای اجرای پژوهش از میان بیماران مراجعه کننده به بخش سوانح و سوختگی بیمارستان‌های تهران و شیراز انتخاب شدند. از بیماران خواسته شد که به سؤالات پرسشنامه کیفیّت زندگی سازمان بهداشت جهانی پاسخ دهند. نتایج حاکی از این بود که نمره کیفیّت زندگی زنان خودسوز در تمامی خرده مقیاس‌های پرسشنامه کیفیّت زندگی پایین‌تر از زنان گروه کنترل بود. با توجه به یافته‌های به‌دست آمده به نظر می‌رسد که عوامل متعددی در گرایش زنان به خودسوزی نقش دارند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به وضعیت اجتماعی، سلامت روانی و جسمانی و در آخر وضعیت محیط زندگی آن‌ها اشاره کرد. شایان ذکر است که می‌توان عوامل فوق‌الذکر را تحت عنوان کیفیّت زندگی زنان قرار داد.